Filipijnen

Nou weer even een update!
Vorige week heb ik een hele week gewerkt bij de ondervoede baby's. De kinderen huilden in het begin ontzettend veel en waren erg moeilijk weer stil te krijgen. Je merkt dat alle kindjes hier heel erg veel aandacht nodig hebben en dat ze allemaal erg zwak zijn.

Vrijdag ben ik met Ate Ann mee geweest naar vitas, en heb ik erg heftige dingen gezien mensen leven daar eigenlijk in een soort van boomhutjes midden tussen de vuilnis en troep. Voordat je zo'n huisje in kan moet je door een soort van tunnel en dan loop je over een soort van plank boven het water, dat helemaal vol zit met viezigheid en vuilnis. Ondertussen zie je kinderen lekker zwemmen en spelen in dat vieze water, onvoorstelbaar! Ate Ann vertelde mij dat mensen die in die kleine boomhutjes laat maar zeggen wonen wel 600 peso's moeten betalen (ongeveer 7 euro) om elektriciteit te betalen. En ik dacht nog wel dat deze mensen dit zelf gebouwd hadden zo slecht ziet het er uit. 7 euro is voor ons natuurlijk niets. Maar voor de mensen hier is dat ontzettend veel en moeilijk te betalen. Wat ik wel heel erg raar vond is dat ik tijdens dat bezoek twee kindjes van de wfcc (ondervoede baby's) tegen kwam. Als ze in de ochtend komen zien ze er vrij schoon en netjes uit. Je ziet wel dat ze uitgehongerd zijn en brandplekken etc hebben. Maar vies, nee! Ik zei dat tegen Ate Ann en ze vertelde mij dat de ouders erg hun best doen om het kind er schoon uit te laten zien als ze hierheen komen. Toch vroeg ik me wel af hoe ze het toch voor elkaar kregen om het kind daar toch zo schoon weg te krijgen door dat tunneltje, waar poep plas en alles ligt. Maar goed, daar zullen ze vast wel iets voor bedacht hebben haha.

Samen met Ate Ann ging ik daar in vitas tickets uitdelen voor eten, de Families konden eind van de middag het eten op komen halen. Nou, wat een drama! De mensen vechten bijna om een ticket. Op een gegeven moment stond ik midden tussen een groep mensen die me wanhopig aan keken en hun handen uitstaken voor een ticket. En ja, mijn tickets waren helaas op. Gelukkig heeft een meneer mij ertussen weg gekregen haha. Kreeg het ondertussen behoorlijk benauwd. Ik voelde me daar toch wel erg schuldig over. Onder het uitdelen heb ik heel veel erge dingen gezien, kindjes die onder de rare plekken zaten, zwart van al het vuil, zelfs kindjes die bloed op hun hoofd hadden wat uit vreemde plekken op hun hoofd kan. Daar schrok ik wel van. Maar alles lijkt hier heel normaal voor deze mensen. Ouders zien het wel maar doen er vrij weinig aan. Zielig hoor om al die kleine lieve kindjes zo te zien. Eind van de middag stonden er rijen met mensen voor young focus om hun eten op te komen halen. Toen ik weer thuis kwam stapte ik meteen onder de douche, me kleren stonken naar de meest vieze dingen en alles jeukte ontzettend!

Zaterdag kwam trouwens de dokter de baby's checken. Wat ook nog heel zielig was een van de kindjes die ik eten aan het geven was begon met overgeven. Drie keer raden wat er uit haar mond meevloog. Een grote worm kroop zo uit haar mond. Daar kreeg ik wel even de kriebels van. Ze vertelde mij dat dat vaker gebeurt. De kindjes krijgen thuis vaak eten wat op straat gevonden word daar zou het vandaan komen. Toen haar moeder haar eind van de middag op kwam halen en ik het aan haar vertelde moest ze er hard om lachen, beetje vreemd. Maar het zal blijkbaar wel vaker gebeuren dan.

Zaterdag avond mochten we gezellig dit weekend mee naar Paul en Ann de oprichters van deze stichting. Hun wonen twee uur rijden hier vandaan. Op een hele fijne en mooie plek. Dat was even fijn zeg, wat was het raar om ineens weer normale huizen te zien en gewoon weer natuur te ruiken ipv de stank waar we constant in zitten. Wat trouwens ook al aardig begint te wennen haha. Maar het was toch wel fijn om even uit alle armoe te zijn. En eindelijk kon ik zwemmen, heerlijk met deze warmte! Ook de warmte begint aardig te wennen. Ik was even een rondje lopen, ik denk een kwartiertje half uurtje ongeveer en was meteen verbrand. Dat verbaasde me want in Tondo het plaatstje waar ik zit verkleur ik maar niet. Paul vertelde me dat dat komt omdat de lucht daar zo erg vervuild is. En hier een schone lucht was. Maar toch was ik blij toen ik weer in mijn eigen buurtje was naar het weekend weg te zijn geweest.

Deze week werk ik de hele week bij de kindjes van de cc+. Dat zijn de kleuters. Ben benieuwd wat ik daar allemaal tegen ga komen.

Verder heb ik het erg naar mijn zin, en het idee dat ik over twee weken alweer naar huis ga vind ik vreselijk haha. Had nog wel langer kunnen blijven. Ik begin steeds meer te begrijpen hoe alles hier werkt, zelfs de taal begin ik een beetje te begrijpen en ik kan al aardig wat woordjes haha. Voel me hier helemaal thuis en kan me goed vinden in de cultuur. Misschien nog leuk om te weten is dat als een vrouw ouder is als jij dat je er Ate er voor zegt en bij Een man kajoe.

Daarnet heb ik een hotel geboekt voor dit weekend. Zondag ga ik namelijk naar een weeshuis en daarna door naar een vulkaan dat in een meer ligt, schijnt mooi te zijn en erg bekend hier. Omdat het lang reizen is verblijf ik een nacht in een hotel. Ook heb ik daarnet een vlucht en hotel geboekt voor volgend weekend en ga ik lekker vier nachtjes naar boracay een erg mooi eiland hier. Met een van de mooiste stranden ter wereld: white beach. Paul zei tegen me dat ik niet in de Filipijnen geweest kon zijn, zonder op boracay te zijn geweest. En krijg daarom dus twee dagen vrij om daar heen te gaan. Heb er helemaal zin in!

Ondertussen is het hier alweer vier uur in de middag, dus ik ga nu gauw boodschappen doen voordat het alweer donker word!

Fijne dag nog allemaal!

Liefs annieck