Filipijnen

Daar ben ik weer! Wat een leuke en bijzondere dagen heb ik gehad. Op zondag en maandag is het hier weekend.

Zondag heeft Ate Ann ons veel van de stad Manilla laten zien. In de ochtend ben ik mee geweest naar de kerk, waar ik heel veel vrienden van Ate Ann ontmoet heb, erg leuk! Ook zijn we bij een ontzettend arm gedeelte geweest, waar ik best wel hele heftige dingen gezien heb. Op het moment dat er twee meisjes van denk ik een jaar of 6 met allebei een baby van denk ik 6 maanden mij zo stevig vast pakte en zo aan het smeken waren, drong het pas tot me door wat ik eigenlijk aan het doen was en waar op dat moment liep.
Maandag zijn we naar een markt geweest en heb ik verder rustig aan gedaan.

Toen begon mijn eerste echte werkweek, deze week werk ik de hele week bij de ondervoede baby's. Dat was in het begin wel even schrikken hoor. Je voelt elk botje en ze zijn ontzettend dun. Als ze eten krijgen schrokken ze het haast naar binnen, en willen ze steeds weer meer.

Vanmiddag ben ik samen met Paul dan eindelijk naar de smokey mountain geweest waar alle gezinnen vandaan komen. Het center die op de smokey mountain stond is twee weken geleden afgebroken, en is nu even tijdelijk ergens anders heen verplaatst. Het center is afgebroken omdat de regering besloten heeft om op de vuilnisbelt een bedrijf te bouwen. Waardoor alle gezinnen moesten gaan verhuizen. Vandaag heeft Paul mij laten zien waar de meeste gezinnen naartoe zijn verplaatst. Nog niet alle gezinnen zijn trouwens al verplaatst er wonen nog een aantal gezinnen op de vuilnisbelt die nog zoeken om een plekje. De smokey mountain was al ontzettend heftig om te zien, wat een bende is het daar. En het stinkt ontzettend. Onvoorstelbaar hoe mensen zo kunnen leven. Alles zit onder de modder en dan te bedenken dat veel kinderen daar op hun blote voetjes rondlopen. Maar waar de mensen naartoe verplaatst zijn is bijna nog erger. Echt heel bizar allemaal. Maar de mensen zijn allemaal zo bijzonder en zo ontzettend lief, even was ik met een kindje van een jaar of twee aan het praten, toen ik weer verder liep kwam de moeder met het kindje achter me aan en zei: he wants to bless you het jongetje pakte mijn hand en legde het op zijn voorhoofd! En gaf me toen nog een kusje. Daarna zijn we naar een ander hutje gegaan waar een moeder pas een drieling heeft gekregen. Ik mocht naar binnen, wat ontzettend en vies klein huisje ik kon er niet recht op staan. En dan te bedenken dat de moeder al drie kinderen had, dat allemaal in dat piepkleine hutje. Ik mocht de drieling vast houden. En de moeder zei tegen mij, dat ik op een prachtige moeder lijk, en dat ik hele mooie en fijne moeder zou worden later. Twee mooie kippenvel momentjes!!

Morgen gaan ik weer een dagje werken bij de ondervoede baby's. En waarschijnlijk nog een paar huisbezoeken omdat we de hele week al 7 kindjes missen. We gaan dan kijken wat er aan de hand is. Ik heb er weer zin in :)!

Ohja, ook zijn we helaas getroffen door de tyfoon, wat erg spannend was. We hebben anderhalve dag zonder stroom gezeten. En alle straten stonden helemaal blank. Veel dingen waren kapot. Gelukkig is het meeste nu weer opgelost!

Vanwege de slechte verbinding lukt het mij helaas niet om foto's toe te voegen.

Liefs Annieck